Ο προστάτης, ή ο προστάτης, βρίσκεται στη βάση της ουροδόχου κύστης. Το όργανο παράγει σπέρμα, το οποίο απελευθερώνεται στην ουρήθρα κατά την εκσπερμάτωση. Το μυστικό του προστάτη δημιουργεί τις βέλτιστες συνθήκες για το σπέρμα να ζει έξω από το σώμα ενός άνδρα.
Γεγονότα για τον προστάτη
Η δραστηριότητα του προστάτη ελέγχεται από ανδρικές ορμόνες φύλου. Κατά την εφηβεία, τα επίπεδα τεστοστερόνης αυξάνονται, γεγονός που προκαλεί την ενεργή ανάπτυξη του προστάτη. Ο μέγιστος όγκος του προστάτη είναι 20-40 χρόνια.
Προστατίτιδα
Η λοιμώδης προστατίτιδα προκαλείται συνήθως από βακτήρια ή ιούς. Πιο σπάνια, η ασθένεια μπορεί να είναι επιπλοκή των φλεγμονωδών ουρολογικών παθήσεων - επιδιδυμίδα, ουρηθρίτιδα, κυστίτιδα.
Η μη μολυσματική προστατίτιδα ουσιαστικά δεν διαφέρει στις εκδηλώσεις της από τη λοιμώδη. Οι διαφορές σχετίζονται με τα αποτελέσματα της έρευνας: σε αυτόν τον τύπο ασθένειας, ο αιτιολογικός παράγοντας δεν ανιχνεύεται.
Συμπτώματα
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η προστατίτιδα αρχίζει έντονα. Υπάρχουν τρεις μορφές οξείας εμπλοκής του προστάτη:
- Καταρράκτης, που συνοδεύεται από μια μικρή διακοπή της ούρησης και ελαφρύ πόνο πίσω από το ηβικό οστό και στον πρωκτό.
- Φολιδωτό, στο οποίο η παραβίαση της ούρησης και του πόνου είναι πιο έντονη.
- Πυώδης, συνοδευόμενη από έντονο πόνο, πυρετό, επιδείνωση της γενικής κατάστασης και προβλήματα με την ούρηση. Η εξάπλωση της λοίμωξης στο όσχεο οδηγεί σε φλεγμονή των όρχεων (ορχίτιδα). Μερικές φορές υπάρχουν πυώδη αποστήματα στη μικρή λεκάνη.
Χωρίς θεραπεία, η ασθένεια γίνεται χρόνια. Τα οξεία συμπτώματα υποχωρούν και εκδηλώνονται τακτικά κατά τη διάρκεια της υποθερμίας εκτός εποχής (άνοιξη-φθινόπωρο).
Μερικές φορές η ασθένεια γίνεται χρόνια αμέσως. Σε αυτήν την περίπτωση, τα συμπτώματα της νόσου αυξάνονται σταδιακά, γεγονός που οδηγεί πολλούς άνδρες να τα συσχετίσουν όχι με προστατίτιδα, αλλά με αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία.
Με χρόνια προστατίτιδα υπάρχουν:
- συχνή ούρηση, εμφάνιση ξαφνικής ώθησης, ειδικά τη νύχτα
- αργή, διαλείπουσα, ασθενής πίεση ούρων.
- Πόνος κατά την εκσπερμάτωση
- Προβλήματα ισχύος.
Οι παθολογικές αλλαγές επηρεάζουν τα τοιχώματα της ουροδόχου κύστης, των νεφρών και του νευρικού πλέγματος που πηγαίνουν στον προστάτη. Αυτό οδηγεί σε πόνο στην πλάτη και δυσκολία στην ούρηση. Παρατηρείται πόνος κατά τη στύση και εκσπερμάτωση.
Δυσάρεστα φαινόμενα υποχωρούν με το διορισμό κατάλληλης θεραπείας. Όσο νωρίτερα ο ασθενής ξεκινήσει τη θεραπεία, τόσο υψηλότερη είναι η πιθανότητα να αποκατασταθεί πλήρως η υγεία.
Για τη διάγνωση της προστατίτιδας, γίνονται τα εξής:
- γενική εξέταση, συλλογή αναμνηστικών, αξιολόγηση παραπόνων και σοβαρότητα των συμπτωμάτων ·
- Ψηφιακή ορθική εξέταση, στην οποία καθορίζονται το μέγεθος του προστάτη, η πυκνότητά του και άλλες παράμετροι.
- Εξέταση επιχρίσματος, ούρων και σπέρματος για σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες.
Θεραπεία της προστατίτιδας
Η θεραπεία επιλέγεται ανάλογα με τις αιτίες της χρόνιας φλεγμονής στον προστάτη. Σε περίπτωση μόλυνσης, η καλά επιλεγμένη πρόσληψη φαρμάκου μπορεί να εξαλείψει πλήρως την αιτία της φλεγμονώδους διαδικασίας.
Εάν προκύψουν επιπλοκές, η θεραπεία στοχεύει στην εξάλειψή τους. Στον ασθενή συνταγογραφούνται φάρμακα και διαδικασίες που βελτιώνουν τη μικροκυκλοφορία, ανακουφίζουν από το πρήξιμο, εξαλείφουν τον πόνο και ομαλοποιούν τη λειτουργία του αδένα.
Η θεραπεία της φλεγμονής του προστάτη είναι ευκολότερη όταν η διάγνωση γίνεται νωρίς στην ανάπτυξη της νόσου. Ωστόσο, η σύγχρονη ιατρική μπορεί να βοηθήσει ασθενείς με χρόνιες παθήσεις.
Για να αποφευχθεί η επιδείνωση της χρόνιας μορφής της νόσου, πραγματοποιείται θεραπεία κατά της υποτροπής, η οποία σας επιτρέπει να ελέγχετε την πορεία της προστατίτιδας και να αποφεύγετε επιπλοκές.
Για να γίνει αυτό, συνταγογραφούνται μασάζ προστάτη, αντισπασμωδικά και αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Σε προχωρημένες χρόνιες περιπτώσεις, στις οποίες η θεραπεία δεν επιτυγχάνει το επιθυμητό αποτέλεσμα, ο προστάτης αφαιρείται χειρουργικά.
Σημαντικοί παράγοντες στην προστατίτιδα
- Η συνταγογράφηση είναι δυνατή μόνο μετά από ακριβή διάγνωση.
- Σε πιο προχωρημένες περιπτώσεις, μπορείτε να βελτιώσετε σημαντικά την κατάσταση και την ποιότητα ζωής του ασθενούς.
- Η εξαφάνιση των συμπτωμάτων της προστατίτιδας δεν αποτελεί ένδειξη του τέλους της θεραπείας.
- Η ασθένεια δεν εξελίσσεται σε καρκίνο.
- Η προστατίτιδα δεν είναι λόγος να σταματήσετε το σεξ εκτός από μια οξεία περίοδο, η οποία συνοδεύεται από πόνο κατά τη διάρκεια της στύσης και της εκσπερμάτωσης.
Αδένωμα του προστάτη
Το αδένωμα είναι καλοήθης υπερπλασία (διόγκωση) του προστάτη. Τα τελευταία χρόνια η ασθένεια έχει γίνει σημαντικά «νεότερη». Περιπτώσεις διευρυμένου προστάτη εμφανίζονται επίσης σε ασθενείς άνω των 30 ετών. Σε αυτήν την ομάδα, η πιθανότητα ανίχνευσης αδενώματος είναι περίπου 10%.
Μέχρι την ηλικία των 65, κάθε δεύτερος άντρας έχει διαγνωστεί με διογκωμένο προστάτη. Σε ασθενείς άνω των 70 ετών, το μέγεθος του προστάτη είναι πάνω από το κανονικό σε σχεδόν 90% των περιπτώσεων.
Μια επικίνδυνη εκδήλωση του αδενώματος του προστάτη είναι ο σχηματισμός εξογκωμάτων που συμπιέζουν την ουρήθρα. Τα οζίδια αναπτύσσονται αργά, έτσι η διαταραχή των ούρων αναπτύσσεται σταδιακά.
Σύμφωνα με τη δημοφιλέστερη θεωρία, η ανάπτυξη ενός αδενώματος του προστάτη είναι αποτέλεσμα μιας ορμονικής ανισορροπίας που αναπτύσσεται στο σώμα ενός άνδρα με την ηλικία.
Συμπτώματα
Κάθε τέταρτος ασθενής αντιμετωπίζει δυσκολία στην ούρηση. Οι ισχυροί μύες της ουροδόχου κύστης μπορούν αρχικά να σπρώξουν τα ούρα. Ωστόσο, καθώς το αδένωμα εξελίσσεται, οι αντισταθμιστικοί μηχανισμοί σταματούν να λειτουργούν και ο ασθενής έχει προβλήματα ούρησης:
- διαλείπουσα δέσμη;
- ασθενής "πίεση" ούρων.
- Καθυστέρηση στην ούρηση
- Αίσθημα ατελούς εκκένωσης της ουροδόχου κύστης.
- Κράμπες.
Όσο μεγαλύτερο είναι το αδένωμα, τόσο πιο έντονα γίνονται τα συμπτώματα. Η ώθηση γίνεται πιο συχνή και αρχίζει να ενοχλεί τη νύχτα. Σε προχωρημένες περιπτώσεις, σχηματίζεται ένα παράδοξο φαινόμενο: ο συνεχής ερεθισμός του τοιχώματος της ουροδόχου κύστης οδηγεί σε ανεξέλεγκτη συστολή και ακράτεια ούρων.
Η απόφραξη της ουροδόχου κύστης οδηγεί σε φλεγμονή (λοιμώξεις της ουροδόχου κύστης) και στο σχηματισμό λίθων. Σταδιακά, η λοίμωξη ανεβαίνει στα νεφρά, προκαλώντας πυώδη φλεγμονή - πυελονεφρίτιδα. Μπορεί να αναπτυχθεί μια διεύρυνση της πυελικής συσκευής του καλύξ - υδρονέφρωση. Ως αποτέλεσμα, ο ασθενής αναπτύσσει νεφρική ανεπάρκεια.
Το συνεχές άγχος κατά την ούρηση στους ηλικιωμένους οδηγεί σε προβλήματα με την καρδιά και τα αιμοφόρα αγγεία. Υπάρχουν ακόμη και περιπτώσεις εγκεφαλικών επεισοδίων που συμβαίνουν όταν προσπαθείτε να εκτοξεύσετε τα ούρα.
διάγνωση
Κατά την εξέταση, ο ουρολόγος αξιολογεί τη φυσική κατάσταση του ασθενούς και του προστάτη του. Η αξιολόγηση του προστάτη περιλαμβάνει τον προσδιορισμό του μεγέθους, της συνέπειας και του σχήματος του.
Στον ασθενή εκχωρείται μια γενική εξέταση ούρων, υπερηχογράφημα των πυελικών οργάνων, υπερηχογράφημα της ουροδόχου κύστης για τον προσδιορισμό του επιπέδου των υπολειμμάτων ούρων, υπερηχογράφημα του προστάτη με χρήση ορθικού αισθητήρα, κυστεοσκόπηση και ουροφθορομετρία. Ο αριθμός των απαιτούμενων εξετάσεων μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με τα χαρακτηριστικά της πορείας της νόσου.
θεραπεία
Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορείτε να μειώσετε τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων. Τα πιο αποτελεσματικά από αυτά είναι η προσαρμογή του καθεστώτος κατανάλωσης αλκοόλ, η απόρριψη του καφέ και του αλκοόλ. Σε αυτήν την περίπτωση, η νυκτερινή ώθηση ενοχλεί τον ασθενή πολύ λιγότερο.
Δύο ομάδες φαρμάκων χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του αδενώματος του προστάτη:
- Άλφα αποκλειστές, οι οποίοι αυξάνουν τη ροή των ούρων μέσω του ουροποιητικού συστήματος. Οι ασθενείς παρατηρούν βελτίωση της κατάστασής τους σχεδόν αμέσως μετά την έναρξη της θεραπείας. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν ζάλη, χαμηλή αρτηριακή πίεση και γενική αδυναμία.
- Τα φάρμακα που εμποδίζουν την τεστοστερόνη μειώνουν τον αδένα. Το αποτέλεσμα είναι αισθητό μετά από μερικούς μήνες.
Η συνδυασμένη χορήγηση αναστολέων άλφα και αναστολέων τεστοστερόνης είναι σήμερα η πιο αποτελεσματική και ασφαλέστερη μέθοδος.
Η διαουρηθρική αφαίρεση του προστάτη είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την αφαίρεση του αδενώματος και την αποκατάσταση της κανονικής ούρησης. Δεν απαιτούνται τομές δέρματος για χειρουργική επέμβαση. Όλα τα όργανα και μια κάμερα εισάγονται μέσω της ουρήθρας. Ο προστατικός ιστός αφαιρείται από έναν χειριστή εξοπλισμένο με έναν ηλεκτρικό βρόχο.